Labrador Retriever
Wzorzec FCI nr 122 /29.01.1999/GB
Kraj pochodzenia: Wielka Brytania
Data publikacji obowiązującego standardu: 24.06.1987
Przeznaczenie: Aporter.
Klasyfikacja FCI:
- Grupa 8 – Aportery, płochacze i psy dowodne.
- Sekcja 1 – Aportery.
- Podlega próbom pracy.
Wygląd ogólny: Pies mocnej budowy, zwarty; bardzo aktywny; szeroka czaszka; szeroka i głęboka klatka piersiowa, żebra dobrze wysklepione; szerokie i mocne lędźwie, zad i kończyny tylne.
Zachowanie – charakter: Łagodny, bardzo ruchliwy. Obdarzony świetnym węchem, „miękki w pysku”; wielki miłośnik wody. Łatwo dostosowuje się do otoczenia, oddany przyjaciel. Inteligentny, bystry i posłuszny, skłonny do zabawy. Usposobienie przyjazne, bez żadnych oznak agresji lub lękliwości.
Głowa:
Mózgoczaszka:
Czaszka: Szeroka. O czystej rzeźbie, bez wydatnych policzków.
Stop: Zaznaczony.
Trzewioczaszka:
Nos: Szeroki, o dobrze rozwiniętych nozdrzach.
Kufa: Mocna, nie spiczasta.
Szczęki/uzębienie: Szczęki średniej długości, mocne; zęby mocne, z doskonałym, regularnym i dokładnym zgryzem nożycowym, tzn. siekacze górne przykrywają siekacze dolne, stykają się ściśle oraz są osadzone prostopadle do szczęk.
Oczy: Średniej wielkości, wyrażające inteligencję i dobre usposobienie; brązowe lub orzechowe.
Uszy: Nie są duże ani ciężkie ,przylegające, osadzone raczej z tyłu głowy.
Szyja: Sucha, mocna i silna, osadzona w dobrze ustawionych łopatkach.
Tułów:
Grzbiet: Górna linia pozioma.
Lędźwie: Szerokie, krótkie i mocne.
Klatka piersiowa: Szeroka i głęboka, z dobrze wysklepionymi beczkowatymi żebrami.
Ogon: Jest cechą charakterystyczną rasy. Bardzo gruby u nasady, stopniowo zwęża się ku końcowi, średniej długości, bez „pióra”, ale dobrze pokryty krótkim, grubym i gęstym włosem, sprawiający wrażenie „okrągłego” (w przekroju), opisywany jako „ogon wydry”. Może być noszony wesoło, ale nie powinien zawijać się nad grzbietem.
Kończyny:
Kończyny przednie: O mocnym kośćcu; od łokcia do podłoża proste, oglądane zarówno z przodu, jak i z boku.
Łopatki: Długie i skośnie ustawione.
Kończyny tylne: Zad dobrze rozwinięty, nie opadający w kierunku ogona.
Stawy kolanowe: Dobrze kątowane.
Stawy skokowe: Nisko ustawione. Krowia postawa wysoce niepożądana.
Łapy: Okrągłe, zwarte; palce dobrze wysklepione, opuszki dobrze rozwinięte.
Chód: Swobodny, z dobrym wykrokiem; proste kończyny, w ruchu prowadzone równolegle.
Okrywa włosowa:
Włos: Jest cechą charakterystyczną. Krótki, gęsty, bez fal lub pióra, w dotyku twardy; podszerstek odporny na niekorzystny wpływ pogody.
Umaszczenie: Całkowicie czarne, żółte lub czekoladowe. Kolor żółty w odcieniach od jasnokremowego do rudego (jak u lisa). Dopuszczalna jest mała, biała plamka na przedpiersiu.
Wielkość:
Idealna wysokość w kłębie:
Psy 56-57 cm (22-22,5 cala);
Suki 54-56 cm (21,5-22 cali);
Wady: Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane jako wady, obniżające ocenę w zależności od stopnia ich nasilenia i wpływu na zdrowie i samopoczucie.
Każdy pies wykazujący wyraźne odchylenia od normy, zarówno psychiczne jak i fizyczne, powinien być zdyskwalifikowany.
Uwaga: Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie umieszczone w worku mosznowym.